چگونه یک روانپزشک خوب در تهران انتخاب کنیم؟ امروزه با وجود تراکم جمعیت، بهتر شدن اوضاع اقتصادی و اجتماعی و حضور هر چه بیشتر تکنولوژی، ناراحتی های اعصاب و روان و به تبع آن نیاز به روانپزشک هم بیشتر شده است. ولی از بین این همه روانپزشک کدام را انتخاب کنیم؟ دارای بورد تخصصی، پروفسور, عضو انجمن فلان، فوق تخصص، روانکاو و ...؟

نکات اساسی در انتخاب یک روانپزشک خوب 

متاسفانه ما اطلاعی از دانش و مهارت روانپزشکان نداریم و آنچه ما را به مطب یک روانپزشک می کشاند تبلیغات است. پس یادتان باشد که تبلیغات همانطور که از اسمش برمی آید روشی است برای جذب و لزوما شامل اطلاعات درستی نیست. در اینجا بعضی نکات را که در انتخاب یک روانپزشک خوب می توان به کار برد برمی شماریم:

• هیچ وقت گول القاب را نخورید. تبلیغات گاهی در عنوان و تابلوی پزشکان نهفته است. به عنوان مثال لقب پروفسور یک تبلیغ است. در درجاتی که در ایران هست پروفسور نداریم. تنها افراد تحصیل کرده کشور فرانسه هستند که درجه پروفوسور دارند، که آن هم فقط در کشور خودشان کاربرد دارد. همچنین استاد دانشگاه در اکشورهای انگلیسی زبان را پروفوسور می گویند، که آن هم در کشور خودشان کاربرد دارد.
• عضویت در هیات علمی خوب است. ولی یک روانپزشک خوب می تواند لزوما عضو هیات علمی نباشد و برعکس اعضاء هیات علمی همگی روانپزشک خوب نیستند.
• عضویت در انجمن روانپزشکان آمریکا هیچ مزیتی به یک روانپزشک نمی دهد. هر روانپزشکی می تواند با پرداخت مبلغی به صورت سالیانه به عضویت آن درآید. همانطور که پیش تر گفتم اطلاعات بیمار محرمانه است. بیماران وقتی در اتاق روانپزشک حضور می یابند باید از این مطمئن باشند که حرفهایشان را افراد دیگری متوجه نمی شوند.
• افسانه ای که همیشه بوده و هست این است که پزشکان مسن تر به دلیل تجربه کاری بالاتر در تشخیص و درمان بهتر عمل می کنند. هر چند تجربه انکارناپذیر است ولی امروزه تولید علم به این صورت است که هزاران پزشک و دانشمند در سراسر دنیا به کسب تجربه می پردازند تا علم تولید شود. پس بنابراین یک روانپزشک خوب کسی است که آپدیت و به روز باشد. یعنی دائما درحال جستجو در منابع جدید باشد، حال می تواند جوان یا مسن باشد.
• یک روانپزشک خوب دسترسی بیمار به رزومه اش را تسهیل می کند و شما به راحتی می توانید به آن دسترسی داشته باشید. حتما آن را مطالعه کنید. اگر روانپزشک وبسایت یا صفحه مشخصی داشته باشد به آن سر بزنید.

فرق روانپزشک با متخصص مغز و اعصاب و روانکاو

روانپزشک همان متخصص اعصاب و روان است و با متخصص مغز و اعصاب و همچنین جراح مغز و اعصاب فرق دارد. کلمه اعصاب در متخصصین مغز و اعصاب به اعصاب محیطی و مرکزی اشاره دارد و حیطه کار متخصص مغز و اعصاب، سکته مغزی، پارکینسون، تشنج، فلج، بی حسی و آنچه که مرتبط به با عصب های ماست. یک روانپزشک خوب می تواند روانکاوی هم انجام دهد. اگر برای روانکاوی نزد یک روانپزشک رفتید حتما بپرسید از چه کسی نظارت (سوپرویژن) می گیرد.

ویژگی های روانپزشک خوب

یک روانپزشک خوب در جلسه اول (ارزیابی و تشخیص) حداقل نیم ساعت زمان می گذارد. همیشه نگرانی هایی که از داروهای اعصاب دارید با روانپزشکتان در میان بگذارید. یک روانپزشک خوب درصدد رفع نگرانی های شما برمی آید و خواسته های شما را در تجویز داروها لحاظ می کند. فردی که سر از مطب روانپزشکی درمی آورد قطعا حالش خوب نیست. یک روانپزشک خوب کسی است که وقتی از مطبش بیرون می روید حالتان بهتر باشد.

اطلاعات و پرونده همه بیماران و به خصوص بیماران اعصاب و روان محرمانه است. یک روانپزشک خوب کسی است که پرونده ها را در مطب روی پوشه ای نگهداری کند به طوریکه به رویت بیماران دیگر، همراهان خود بیمار و منشی نرسد. . به بیماران این اطمینان را بدهد که اطلاعاتی که داده به صورت محرمانه می ماند.

روش های درمان، با پیشرفت زمان متنوع تر می شوند. ما امروزه در حیطه روانپزشکی درمان های مختلف مثل درمان دارویی، رواندرمانی، درمان با دستگاه ها را داریم. یک روانپزشک خوب فردی است که بیمار را در انتخاب درمانش سهیم کند . به نظرات بیمارانش احترام بگذارد. مغز یک انسان ظرفیت نگهداری و بازیابی همه اطلاعات یک علم را ندارد. یک روانپزشک خوب کسی است که گاهی حتی در حضور بیمار کتاب باز کند یا از همکارانش به صورت تلفنی کمک بخواهد.

یک روانپزشک خوب کسی است که شرایطی را در مطب خود فراهم کند که صدای بیماران از اتاق بیرون نرود. مثلا تمهیدات آکوستیک در معماری یا پخش موزیک به جهت نیل به این مقصود به کار گیرد.

البته یادتان باشد که در روانپزشکی گاهی خطراتی بیمار و نزدیکانش را تهدید می کند که اقدامات مقتضی و خاصی را از جانب روانپزشک می طلبد.

مصاحبه ساختاریافته مهم ترین معیار تشخیص روانپزشک خوب

حتما برای همه شما سوال است که روانپزشک خوب کیست و چه ویژگی هایی دارد؟ به عنوان یک اصل یک روانپزشک خوب یا حتی پزشک خوب کسی است که درسش را خوب خوانده باشد و مهارت کافی برای حرفه‌اش را داشته باشد. مهارت لازمی که یک روانپزشک باید داشته باشد مهارت برقراری ارتباط با بیمار، همدلی و مصاحبه است. در روانپزشکی هنوز دستگاهی اختراع نشده که بشود با استفاده از آن افکار بیمار، ناراحتی و افسردگی و اضطرابش را سنجید. آنچه تعیین کننده است مهارت روانپزشک در استخراج علائم به یاری یک مصاحبه ساختاریافته است. این مصاحبه یک چک لیست نیست که هر کسی بتواند از آن بهره ببرد. بلکه مهارت پیش برد یک گفتگوی توام با همدلی است، هوشمندی در انتخاب سوال است و در نهایت این دانش یک روانپزشک است که جمع بندی، تشخیص و درمان را رقم می زند.

نگرانی بیماران بابت داروهای روانپزشکی

خیلی از مردم به خاطر ترس از اینکه روانپزشکان سریع دست به نسخه می شوند و دارو می نویسند مراجعه نمی کنند. یک روانپزشک خوب کسی است که اگر بیمارش از مصرف دارو امتناع نمود با روی باز بپذیرد و روش های دیگری را برای درمان برگزیند. تجویز دارو به لحاظ عوارضی که دارند و نگرانی ها و ترسی که معمولا بیماران از آن ها دارند نیازمند حمایت می باشد. یک روانپزشک خوب راهی ارتباطی با بیمار برقرار می کند تا بیمار بتواند سوالات و نگرانی هایش را بپرسد. برخی داروهای روانپزشکی ممکن است روی اشتها یا وزن تاثیر داشته باشند. یک روانپزشک خوب کسی است که قبل از شروع دارو و در جلسات پیگیری وزن بیمار را پایش کند.

عدم مراجعه به جهت پیگیری در بیماران روانپزشکی زیاد است و دلایل مختلفی هم دارد. به عنوان مثال فرد با داروها عارضه پیدا کرده یا سنگینی انگ مراجعه به روانپزشک مانع مراجعه مجدد فرد می شود. یک روانپزشک خوب کسی است که بیمارانی را که برای پیگیری مراجعه نکردند دنبال کند یعنی خودش یا اعضای تیم درمانی اش با بیماران تماس برقرار کنند و انگیزه های عدم پیگیری را جویا شود.

برگزاری کارگاه و سخنرانی 

یک روانپزشک خوب دغدغه های اجتماعی دارد. مشتاق به برگزاری کارگاه، سخنرانی و تماس با جامعه است. اگر علاقمند به این اتفاقات هستید از روانپزشکتان بخواهید. همیشه بهترین درمان، پیشگیری است. برای پیشگیری از بیماری های اعصاب و روان می بایست به مردم و پدر و مادرها آموزش داد تا در مواجهه با استرس و فرزندپروری بهتر عمل کنند تا شیوع و بروز بیماری های روانپزشکی پایین بیاید. یک روانپزشک خوب  کسی است که کارگاه ها، جلسات آموزشی، مطالب و سخنرانی را به صورت دوره ای در سطح جامعه و رسانه ها برگزار و منتشر کند تا از بروز بیماری ها پیشگیری به عمل آورد.